علی (ع ) بهترین و دلسوزترین و مهربانترین یار یتیمان بود و در همه حال به فکر یتیم هایی بود که با نداشتن پدر گرسنه سر بر بالین ننهند آن بزرگوار در دل سیاه شب که همه خفته بودند با مشقات زیادی توشه ایاز آذوقه برای خانه های که در آن یتیمی می زیست می برد و دم در می گذاشت درب خانه را به صدا در می اورد و خود در گوشه ای پنهان می شد تا که اهل خانه ان توشه آذوقه را بگیرند و کسی که آن را برایشان آورد نبینند تا خدای ناکرده شرمنده نشوند .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: